Reżyser teatralny, dyrektor teatrów, scenarzysta, projektant wystaw narracyjnych. Autor ponad 60 spektakli teatralnych, widowisk muzycznych, projektów filmowych i multimedialnych – w większości stworzonych w oparciu o własne scenariusze.
Urodził się w 1969 roku w Krakowie. Karierę teatralną rozpoczął realizacją widowisk plenerowych: „Krakowisko” (rok 1992, Miesiąc Kultury Europejskiej, we współpracy z Piotrem Skrzyneckim i Piwnicą pod Baranami) oraz „Noc chasydów” (rok 1995, na zamówienie Festiwalu Kultury Żydowskiej). Od debiutu w Teatrze Rozrywki w Chorzowie – spektaklem „Tango Oberiu 1928” (rok 1997; nagroda za scenariusz i reżyserię na Festiwalu w Zabrzu, nominacja do Paszportu Polityki i wiele innych wyróżnień) – łączy pracę w teatrach zawodowych z tworzeniem przedsięwzięć niezależnych.
Jego najważniejsze spektakle to „Symfoniczna wazelina 1917” i „Opowieści 11 katów” (Teatr Ludowy w Krakowie), „Sen pogodnego karalucha” (Teatr Mniejszy oraz Teatr im. Słowackiego w Krakowie; nagrodzony na festiwalu Kontrapunkt w Szczecinie), „Dwa” (Teatr Wybrzeże w Gdańsku), „Gombrowicz. Opereta Muerta” (Teatr Studio w Warszawie), „Bal u Wolanda” i „Przygoda damskiego fryzjera” (Teatr Rozrywki w Chorzowie), „Cafe Panika” i „Dawno temu w Odessie” (Teatr Współczesny we Wrocławiu), „Rewizor” (Teatr Polski w Bielsku; „Laur Dembowskiego” za osiągnięcia teatralne w roku 2010), „Komedia Obozowa” (Teatr im. Modrzejewskiej w Legnicy; Grand Prix na festiwalu „Bez Granic” w Cieszynie 2013), „Leningrad” (Teatr Piosenki we Wrocławiu; Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Zderzenia w Kłodzku 2011), „Siekiera” (Teatr Łaźnia Nowa w Nowej Hucie), „Berlin, czwarta rano”, „Sofia de Magico” oraz „Nowy Jork. Prohibicja” (Teatr Muzyczny ROMA w Warszawie), „Noc w Kosmosie” (Teatr im. W. Horzycy w Toruniu) „Klub samotnych serc Portofino” (Teatr im. A. Fredry w Gnieźnie), „Dom spokojnej młodości” i „Miłość w Leningradzie” (Teatr Miejski w Gliwicach), „Lekcja tańca w Zakładzie Weselno- Pogrzebowym pana Bamby” (koprodukcja: Teatr Miejski i Teatr im. Modrzejewskiej w Legnicy), „Krakowska Lekkość Bytu” (Teatr Ludowy), „Prosna – kryminał muzyczny” (Teatr im. Bogusławskiego w Kaliszu), „Bareja wieczorową porą”, „Pola Negri. Fabryka Snów” oraz „Mistrz i Małgorzata” (Teatr im. Horzycy w Toruniu), „Wsopotwzięci” (Teatr Wybrzeże w Gdańsku), „Wodewil Liegnitz” (Teatr im. Modrzejewskiej w Legnicy) i „Azoty Fiction” (Teatr im. Solskiego w Tarnowie).
W latach 2016-2019 był dyrektorem artystycznym Teatru Miejskiego w Gliwicach. W trakcie trzech lat swojej kadencji zbudował nowy zespół artystyczny oraz program nowo powstałej (po przekształceniu z Teatru Muzycznego) sceny dramatycznej w Gliwicach. Teatr w tym czasie zrealizował 25 premier, a zwieńczeniem był wielki sukces spektaklu „Najmrodzki czyli dawno temu w Gliwicach” (reż. Michał Siegoczyńskiego), potwierdzony iszeregiem nagród wraz z Grand Prix na 25 Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w roku 2019.
W latach 2021-2025 dyrektor artystyczny Teatru im. Horzycy w Toruniu. W trakcie czterech lat zbudował nowy repertuar, dzięki któremu teatr obecnie realizuje działania repertuarowe na 3 scenach, a w roku 2024 zagrał ponad 370 spektakli. „Dropie” w reż. Marcina Libera zdobyły Grand Prix na Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w roku 2024. Dwa lata wcześniej główną nagrodę na Festiwalu Arcydzieł w Rzeszowie otrzymały „Noce i Dnie” (reż. Michał Siegoczyński).
W czerwcu 2025 wygrał konkurs na dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru im. Modrzejewskiej w Legnicy. Pięcioletnią kadnecję rozpoczął 1 września 2025.
W latach 2008-2010 razem z Michałem Urbanem był głównym twórcą aranżacji plastyczno-multimedialnej wystawy stałej „Kraków czas okupacji 1939-1945” w Fabryce Schindlera w Krakowem, uhonorowanej nagrodą Sybilla 2011 dla najważniejszego wydarzenia muzealnego w Polsce. Ekspozycję od momentu otwarcia odwiedziło ponad 1.200,000 gości, a pochlebne recenzje ukazały się w wielu prestiżowych wydawnictwach w Europie i USA. Był także współautorem projektu wystawy „Historia Górnego Śląska” w Muzeum Śląskim w Katowicach – otwartej w czerwcu 2015 i nagrodzonej I nagrodą w konkursie ogłoszonym przez Muzeum Śląskie w roku 2012) oraz wystawy historycznej w Muzeum Okręgowym w Suwałkach.
Był założycielem i dyrektorem Centrum Dramaturgii Polskiej w Krakowie (1996-2000), pierwszej w Polsce niezależnej instytucji zajmującej się współczesną dramaturgią polską. Działalność Centrum obejmowała organizację sesji warsztatowych („Pisanie dla teatru”, „Pisanie dla telewizji”’ „Języki współczesności”), ocenę nadesłanych tekstów oraz wydawanie periodyku „Dramaturgia polska” (ukazało się 6 numerów). Wcześniej był redaktorem naczelnym i założycielem czasopism artystycznych „Krakowski Kurier Kulturalny” (1991–1992), „Szkice – pismo artystyczne” (1992–1994), „Dramaturgia polska” (1997–2000).
Twórca licznych projektów muzycznych oraz wydawnictw fonograficznych, m.in. „Królowej Nocy” (Złota Płyta w roku 2004, najlepszy spektakl muzyczny roku 2004), „Pana Kazimierza” (ponad 7000 sprzedanych płyt), „Sofii de Magico” (premiera w czerwcu 2015 w prestiżowym wydawnictwie For Tune).